De Overgave Arthur Japin Mening: Ik ben begonnen met dit boek, steeds maar denkend dat het heel langdradig zou worden. Ik kwam maar niet vooruit, en begreep er eerst maar weinig van. Na zo’n vijftig bladzijden begon ik er wat vat op te krijgen, waardoor ik urenlang achter elkaar dit boek ging lezen, zelfs tot na middernacht. Ineens begon het heel interessant te worden, er gebeurde heel veel waarvan ik niet wist dat dit kon gebeuren. In de geschiedenislessen hebben we aan dit onderwerp nauwelijks aandacht besteed, dus elk hoofdstuk verbaasde me weer. Omdat ik nog niet zoveel hiervan af wist, bleef ik maar doorlezen, en juist daarom bleef het me boeien, tot aan de allerlaatste bladzijde. De schrijfwijze was opmerkelijk: na een alinea kon het onderwerp ineens veranderen, waardoor ik echt even moest zoeken naar het onderwerp. Zo kon het onderwerp in een hoofdstuk wel vijf keer veranderen, en juist dat liet de spanning erin. Af en toe werden er grote tijdspr