Lezen voor de lijst

Kleine Blonde Dood Mening Het boek wat ik nu gelezen heb, is een van de betere boeken die ik tot nu toe gelezen heb. Het verhaal was heel mooi, het was niet heel irritant dat er steeds tijdsprongen werden gemaakt. Af en toe vond ik het verhaal zeer emotioneel, maar tegelijkertijd heel mooi geschreven. Het was geschreven alsof het een autobiografie is, omdat hij heel duidelijk zijn eigen denken erin verwerkt. Toen ik de recensies ging lezen was er nog wat onenigheid over, de ene site zegt van wel, de andere site van niet. Het deel waar Onkel Jacob bij Boudewijn thuis logeert, vond ik zelf wel hilarisch. De wandeling die daar gemaakt werd, was leuk verteld. De vergeetachtigheid van Onkel Jacob was hilarisch beschreven, en Boudewijn speelde daar mooi met mee. Alleen toen hij thuis kwam, was zijn vader niet zo blij, maar dat is te verwijten aan zijn mentale problemen. Na een tijdje lezen vond ik het zielig worden, de vader deed gewoon te erg. Toen bij de huis

In mijn jeugd werd ik niet heel veel voorgelezen, maar vanaf groep 2 heb ik dat weer ingehaald door zelf te lezen. Ik had mijn eigen boekenkastje, waar ik m'n niveau kon verhogen. Hiermee liep ik voor op de rest van de klas. In de andere klassen van de basisschool heb ik af en toe eens gelezen, maar ik weet hier niet meer veel van. Er werden bijna geen boeken voorgelezen, maar één leraar las voor, en vooral boeken van Roald Dahl. In groep 8 begon ik zelf wat meer te lezen, met als lieveling Kruistocht in Spijkerbroek en Aan de Bal. Aan de Bal ging over een jongen in Afrika, die heel goed kon voetballen. Zelfs zo goed, dat hij gescout werd en naar Nederland toe mocht. Toen zijn carrière afgelopen was in Nederland, ging hij weer terug om in Afrika andere kinderen te helpen met voetbal. Ik vond het echt een prachtig verhaal, alleen ik weet niet meer precies wat er allemaal gebeurde. Kruistocht in Spijkerbroek is een heel bekend boek, dat over een jongen gaat die naar het verleden reis