Doorgaan naar hoofdcontent

Sonny Boy, Annejet van der Zijl

Sonny Boy
Annejet van der Zijl







Samenvatting

Waldemar wordt geïntroduceerd als een goede zwemmer, die vaak de Suriname rivier trotseerde in zijn jeugd. Hij is één met het water, hij kent alle gevaren. (Dit hoofdstuk wordt aangegeven als proloog)
In het eerste hoofdstuk wordt Rika geïntroduceerd. Rika is een vrouw, getrouwd met Willem Hagenaar, maar ze wil eigenlijk scheiden. De ouders hadden eigenlijk het huwelijk verboden, omdat zij katholiek was, en hij protestants. Na lang volhouden heeft ze toch mogen trouwen met hem. Omdat Willem bij Rijkswaterstaat werkte, hebben ze op verschillende plekken gewoond. Wanneer ze naar Goeree-Overflakkee verhuizen, is de maat vol bij Rika. Ze wil weer terug naar de stad, waar ze zich veel meer thuis voelt. Ze scheidt van Willem, waarna ze naar Den Haag gaat. In haar huis biedt ze een kamer aan, waar na een tijdje Waldemar intrekt.
Waldemar wilde altijd al studeren in Nederland, en hij grijpt zijn kans wanneer zijn ouders scheiden, en het economisch slecht gaat met Suriname. Wanneer Waldemar aankomt in Nederland, vindt hij het tamelijk koud. Maar wanneer hij bij Rika intrekt voelt hij warmte. Zelfs zo veel, dat Rika na een jaar zwanger van hem is. Rika’s andere kinderen kunnen het moeilijk accepteren, waarna een zoon zelfs vertrekt. De zoon van RIka en Waldemar wordt Waldy genoemd, maar hij wordt vaker aangesproken als “Sonny Boy”. Omdat het financieel slecht gaat, beginnen ze een pension. Zo kunnen ze het net redden.
Na een aantal jaren gaat het zo goed met het pension, dat ze een nieuwe locatie beginnen, vlakbij zee. Waldemar wordt wat stiller, hij voelt zich niet thuis in Nederland, maar zijn zoontje fleurt hem op. Hij gaat vaak te zwemmen, wat hij altijd al deed. Waldemar en RIka trouwen ook nog.
In de oorlog wordt het pension veel gebruikt door Duitse soldaten, die samen met de andere gasten leven. Na een tijdje moet het pension sluiten, omdat er ruimte moet komen voor de Atlantikwall. Later in de oorlog vangen Rika en Waldemar onderduikers op, maar Rika doet dit niet onopvallend, waardoor er na een tijdje een inval is. Ze worden allemaal opgepakt.
Rika en Waldemar belanden allebei in kamp Vught, maar ze kunnen elkaar nauwelijks zien. Na een tijdje te hebben gezeten in Vught, gaat Waldemar naar Neuengamme, ergens in het noorden van Duitsland. Omdat hij goed Duits kan spreken weet hij goed te overleven in het kamp. Rika gaat naar Ravensbrück, maar daar is het verschrikkelijk. Er breken verschillende ziektes uit, waardoor Rika niet weet te overleven. Waldemar weet echter wel vol te houden tot de bevrijding. Ze worden met z’n allen op een schip gezet, die later in het verhaal gebombardeerd wordt door de Amerikanen.
Sonny Boy hoeft niet naar een kamp, maar hij woont steeds weer bij anderen; eerst bij zijn grootouders, later bij zijn tante. Wanneer hij te horen krijgt dat zijn moeder is overleden, en het gevoel krijgt dat hij nergens thuis is, loopt hij een ernstig trauma op. Hij gaat echter studeren en trouwen, maar het loopt allemaal in de soep. Zelfs therapie helpt niet om het trauma te verhelpen.
Uiteindelijk wordt er in de epiloog beschreven wat er met Waldemar is gebeurd. Het schip is gebombardeerd, maar hij weet in het water te springen, want hij is natuurlijk een goede zwemmer. Maar wanneer hij aan land komt, wordt hij neergeschoten door Duitse soldaten: “Bloed mengde zich met ijskoud water, maar Waldemar voelde al geen pijn meer. Hij wiegde op de golven, en de zee spoelde alle vuil en ellende van hem af. Het water was zijn vriend, zoals het dat altijd was geweest…… Hij krijgt al stervend een visioen. ……. “ en Waldemar zwom, hij zwom naar huis.”
(bron: www.scholieren.com) 

Mijn mening

Ik vond dit boek een van de allermooiste boeken die ik ooit gelezen heb. Dit was al de tweede keer dat ik het gelezen heb, maar deze keer vond ik het nog mooier. Ik verbaasde me over de dingen die ik de vorige keer overgeslagen had, ik las dit keer veel meer details, omdat ik de hoofdlijnen wel begreep. Het boek geeft zo mooi weer hoe een samengesteld gezin de oorlog beleeft, het komt van allemaal kanten. Waldemar komt uit Suriname, maar hij beleeft het weer heel anders dan Rika, mede omdat ze in een ander kamp terechtkomen. Ik vind het altijd al mooi om dit soort verhalen te lezen, je weet dat het echt gebeurt is, er is niks aan verandert. Dat zie je vooral wanneer je de foto’s bekijkt die op dit verhaal gebaseerd zijn, en die kom je midden in het boek tegen. Het zijn allemaal foto’s die toen gemaakt zijn, en daardoor beleef je het verhaal nog beter. Je weet meteen met wie je te maken hebt. Op sommige momenten vond ik het een best wel emotioneel verhaal, vooral op het einde; Rika sterft in een kamp, Waldemar wordt, wanneer hij net vrij is, neergeschoten, en Waldy eindigt als een getraumatiseerde jongen, die een tragisch leven leidt. Het is zo hard, maar het is de waarheid. Het maakt het verhaal zo puur, er is niks aan gelogen, niets is mooier gemaakt, niets is overdreven emotioneel geschreven. En elk oorlogsverhaal is een verhaal op zichzelf, iedereen beleeft het weer net anders. Hoe meer oorlogsverhalen je leest, hoe meer kanten je van de oorlog zult leren kennen. Dat is nog mooier dan het uit een geschiedenisboek lezen.
Een hele mooie zin vond ik de allerlaatste, die ik geciteerd heb op het einde van de samenvatting. Het geeft precies weer hoe Waldemar was, en hoe hij aan zijn einde is gekomen. Het maakt de tragische dood toch wat mooier, omdat hij als zwemmer is begonnen, maar ook geëindigd.
Ik heb weinig negatiefs over dit boek te melden. Ik vond het zo mooi om te lezen, ik heb me geen moment verveelt tijdens het lezen, het was zeker niet te langdradig. Ik kan dit boek zeker aanraden aan andere leerlingen, want het is best wel leerzaam; je beeld over de oorlog wordt weer een stukje beter.

Promotie

Sonny Boy is een boek dat je minstens één keer in je leven gelezen moet hebben! Het is een echte Nederlandse klassieker geworden, ook al is het boek redelijk recent geschreven. Het boek geeft een geweldig mooi beeld weer van een normaal gezin in oorlogstijd, en hoe zij als gezin daarmee omgaan. De verhalen van Anne Frank ken je waarschijnlijk al. Maar Sonny Boy weergeeft juist het verhaal van mensen die niet onderduiken, maar juist onderduikers opvangen. Het boek gaat echter niet alleen over de oorlog, het boek begint al jaren voor de oorlog. Maar het boek is juist zo mooi, omdat zij onwetend naar de oorlog toe gaan, en ze zitten ineens er middenin. Eerst zijn ze vrienden van de Duitsers, later juist vijand.
Het boek begint als een mooi liefdesverhaal, maar het eindigt allesbehalve romantisch. Het feit dat dit verhaal waargebeurd is, maakt het boek nog een stukje mooier. Als je dit leest weet je gewoon: hier is niks gelogen, niks is verzonnen.
Als je van oorlogsverhalen houdt, en je wilt de oorlog vanuit een andere invalshoek bekijken, dan moet je Sonny Boy niet overslaan! Maar ook voor degenen die van romantiek houden is rekening gehouden, want ook dat zit erin. Omdat het boek niet over alleen oorlog gaat, is dit boek helemaal compleet.

Dus: moet je nog een boek lezen, en je houdt van waargebeurde verhalen, dan kun je dit boek niet missen! (En als je niet zo van boeken houdt, is er altijd nog een film)

Reacties

Populaire posts van deze blog

IV, Arjen Lubach

Samenvatting Bron: http://www.scholieren.com/boek/12472/iv/zekerwetengoed , ik heb deze bron als basis gebruikt, niets is gekopieerd. Elsa Ruys, een bijna gepromoveerde wiskundige, wordt gebeld vanuit Nederland, terwijl ze op vakantie is met haar vriend en zoontje: haar vader is overleden. Ze neemt het eerste vliegtuig terug naar huis, waar ze opgehaald wordt door een man, die zich voordoet als politieagent. In de auto laten ze een beeldje zien, dat gebruikt is bij de moord. Maar omdat ze het beeldje vasthoudt, komen ook haar vingerafdrukken erop. Ze krijgt echter ook een brief, waar een aanwijzing op staat. Deze aanwijzing weet ze te ontcijferen, omdat ze dit gewend was van haar vader. Deze aanwijzing leidde hen naar Robin. Ineens krijgt Elsa in de gaten dat die mannen inderdaad niet van de politie zijn. Ze vluchten, en bellen nu zelf de politie. Ze gaan nu ook zelf naar het adres van haar vader. De politie is er al, maar omdat ze gebeld heeft, wordt ze ook als verd

De Overgave, Arthur Japin

De Overgave Arthur Japin Mening: Ik ben begonnen met dit boek, steeds maar denkend dat het heel langdradig zou worden. Ik kwam maar niet vooruit, en begreep er eerst maar weinig van. Na zo’n vijftig bladzijden begon ik er wat vat op te krijgen, waardoor ik urenlang achter elkaar dit boek ging lezen, zelfs tot na middernacht. Ineens begon het heel interessant te worden, er gebeurde heel veel waarvan ik niet wist dat dit kon gebeuren. In de geschiedenislessen hebben we aan dit onderwerp nauwelijks aandacht besteed, dus elk hoofdstuk verbaasde me weer. Omdat ik nog niet zoveel hiervan af wist, bleef ik maar doorlezen, en juist daarom bleef het me boeien, tot aan de allerlaatste bladzijde. De schrijfwijze was opmerkelijk: na een alinea kon het onderwerp ineens veranderen, waardoor ik echt even moest zoeken naar het onderwerp. Zo kon het onderwerp in een hoofdstuk wel vijf keer veranderen, en juist dat liet de spanning erin. Af en toe werden er grote tijdspr