Doorgaan naar hoofdcontent

De komst van Joachim Stiller, Hubert Lampo

Samenvatting

Freek Groenevelt, schrijver en journalist uit Antwerpen heeft altijd al een rustig leventje gehad, totdat hij op een dag vier wegwerkers de weg open ziet breken, en daarna netjes weer terugleggen, zonder verder iets gedaan te hebben. Als journalist is de weg naar de krant natuurlijk niet moeilijk; hij besluit er een stukje over te schrijven. De wethouder in kwestie, Keldermans, reageert op het artikel door het voorval volledig te ontkennen.
Toevallig genoeg ontvangt Freek de volgende dag een brief uit 1919 van ene Joachim Stiller, die daarin bepleit dat er iets gebeuren zal met de wegwerkers (wat daadwerkelijk dus gebeurd is). En niet alleen Freek ontvangt post, ook zijn redactie krijgt eenzelfde soort brief. Maar in deze brief staat juist dat de redactie Freek met rust moet laten, vanwege een belangrijke opdracht.
De naam Joachim Stiller duikt nu veel vaker op. In een boekwinkel ziet Freek een zestiende-eeuws boek liggen, geschreven door Joachim Stiller. Een vriendin van Freek, Simone Marijnissen, heeft een telefoontje ontvangen, waarin Joachim Stiller zei dat ze Freek niet mag laten gaan. Het probleem is alleen dat ze verloofd is… Maar zelfs dat laat haar niet koud; ze verbreekt haar verloving. Niet alleen Simone overkomt dit, maar ook Freek voelt ineens wat voor Simone.
Na een paar weken vol vragen gaat Freek naar een arts, die hem verder wil helpen. Het helpt, want bij Freek is ineens de naam Joachim Stiller te binnen geschoten: Een Amerikaanse militair die aan het einde van de oorlog om het leven is gekomen door een explosie…
Zelfs met deze informatie kan Freek helemaal niks; deze militair is toch al om het leven, die heeft geen rol meer in het hedendaagse leven. Na een tijdje rust krijgen Freek en Keldermans een brief van Joachim Stiller, waarin staat dat hij hen wil ontmoeten. Ze besluiten daar naartoe te gaan, samen met Simone. Ze moeten wachten bij het Zuidstation van Brussel, maar net voordat ze hem kunnen spreken wordt hij overreden door een legertruck; hij laat drie mensen achter met alleen maar meer vragen. Wanneer Freek besluit naar het mortuarium te gaan, blijkt het lijk van Joachim Stiller verdwenen te zijn. Door al deze gebeurtenissen zijn Freek en Simone bij elkaar gebleven, ze worden ouders van hun kind, en ze besluiten te trouwen. Daarnaast eindigt het ook nog eens met een vriendschap tussen Freek en Keldermans.

Mijn mening

 De komst van Joachim Stiller staat vol met vragen, waardoor er zeker weten genoeg spanningsbogen aanwezig waren. Het probleem is echter dat zoveel vragen onbeantwoord zijn gebleven. Gelukkig was het wel een boek die ik zo snel mogelijk uit wilde lezen. Alles is heel zakelijk geschreven, wat natuurlijk heel aannemelijk is, aangezien de hoofdpersoon een journalist is. En aan de schrijfstijl te zien behoort het tot het magisch realismeEr werd veel informatie gegeven naarmate het verhaal vorderde, maar ik zag het niet echt als overbodige informatie. Alles wat verteld werd leek met Joachim Stiller te maken hebben. Dat is natuurlijk ook niet geheel vreemd, omdat het boek maar zo’n honderdtachtig bladzijden telt. Ik moest naast het (half-)open einde ook wennen aan de schrijfstijl van deze Vlaming  Dit boek komt uit de jaren ’50, wat ik wel kon merken toen ik het boek voor het eerst opensloeg. Het begon met woorden als: “beklagenswaardige ruggegraatloosheid”, “apocalyptische ruiters”. Toen ik eenmaal gewend was aan de schrijfstijl viel dat wel mee; ik las over de moeilijke woorden heen, omdat die bijna nooit van nut waren in het verhaal. Desalniettemin vond ik het niet het beste boek dat ik ooit gelezen heb, maar ondanks dat vind ik het wel een leuke aanvulling op mijn lijst met literaire werken. Vooral het feit dat het een niet al te recent boek is, maar toch wel in deze tijd past, maakt het een goed boek; het is alledaags.

Reacties

Populaire posts van deze blog

IV, Arjen Lubach

Samenvatting Bron: http://www.scholieren.com/boek/12472/iv/zekerwetengoed , ik heb deze bron als basis gebruikt, niets is gekopieerd. Elsa Ruys, een bijna gepromoveerde wiskundige, wordt gebeld vanuit Nederland, terwijl ze op vakantie is met haar vriend en zoontje: haar vader is overleden. Ze neemt het eerste vliegtuig terug naar huis, waar ze opgehaald wordt door een man, die zich voordoet als politieagent. In de auto laten ze een beeldje zien, dat gebruikt is bij de moord. Maar omdat ze het beeldje vasthoudt, komen ook haar vingerafdrukken erop. Ze krijgt echter ook een brief, waar een aanwijzing op staat. Deze aanwijzing weet ze te ontcijferen, omdat ze dit gewend was van haar vader. Deze aanwijzing leidde hen naar Robin. Ineens krijgt Elsa in de gaten dat die mannen inderdaad niet van de politie zijn. Ze vluchten, en bellen nu zelf de politie. Ze gaan nu ook zelf naar het adres van haar vader. De politie is er al, maar omdat ze gebeld heeft, wordt ze ook als verd

Sonny Boy, Annejet van der Zijl

Sonny Boy Annejet van der Zijl Samenvatting Waldemar wordt geïntroduceerd als een goede zwemmer, die vaak de Suriname rivier trotseerde in zijn jeugd. Hij is één met het water, hij kent alle gevaren. (Dit hoofdstuk wordt aangegeven als proloog) In het eerste hoofdstuk wordt Rika geïntroduceerd. Rika is een vrouw, getrouwd met Willem Hagenaar, maar ze wil eigenlijk scheiden. De ouders hadden eigenlijk het huwelijk verboden, omdat zij katholiek was, en hij protestants. Na lang volhouden heeft ze toch mogen trouwen met hem. Omdat Willem bij Rijkswaterstaat werkte, hebben ze op verschillende plekken gewoond. Wanneer ze naar Goeree-Overflakkee verhuizen, is de maat vol bij Rika. Ze wil weer terug naar de stad, waar ze zich veel meer thuis voelt. Ze scheidt van Willem, waarna ze naar Den Haag gaat. In haar huis biedt ze een kamer aan, waar na een tijdje Waldemar intrekt. Waldemar wilde altijd al studeren in Nederland, en hij grijpt zijn kans wanneer zijn oude

De Overgave, Arthur Japin

De Overgave Arthur Japin Mening: Ik ben begonnen met dit boek, steeds maar denkend dat het heel langdradig zou worden. Ik kwam maar niet vooruit, en begreep er eerst maar weinig van. Na zo’n vijftig bladzijden begon ik er wat vat op te krijgen, waardoor ik urenlang achter elkaar dit boek ging lezen, zelfs tot na middernacht. Ineens begon het heel interessant te worden, er gebeurde heel veel waarvan ik niet wist dat dit kon gebeuren. In de geschiedenislessen hebben we aan dit onderwerp nauwelijks aandacht besteed, dus elk hoofdstuk verbaasde me weer. Omdat ik nog niet zoveel hiervan af wist, bleef ik maar doorlezen, en juist daarom bleef het me boeien, tot aan de allerlaatste bladzijde. De schrijfwijze was opmerkelijk: na een alinea kon het onderwerp ineens veranderen, waardoor ik echt even moest zoeken naar het onderwerp. Zo kon het onderwerp in een hoofdstuk wel vijf keer veranderen, en juist dat liet de spanning erin. Af en toe werden er grote tijdspr